به نقل از «مهر»

هدف طرح دارویار رفع وابستگی به ارز ترجیحی و توقف رانت‌ها بود

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۲۰۳۹

به گزارش خبرنگار مهر، بهرام عین‌اللهی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور صبح امروز (سه‌شنبه ۲۴ آبان ماه) در نشست علنی امروز مجلس شورای اسلامی در جریان گزارش کمیسیون بهداشت و درمان در مورد بررسی نحوه مدیریت زنجیره تأمین و توزیع دارو و علل کمبودهای اخیر در کشور، پس از استماع گزارش این کمیسیون، گفت: نمایندگان در بودجه ۱۴۰۱، اختیار اجرای طرح دارویار را به وزارت بهداشت دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با حمایت نمایندگان مجلس در قانون بودجه ۱۴۰۱ اختیار به وزارت بهداشت برای اجرای طرح دارویاری داده شد؛ در طرح دارویاری موضوع سیاست‌های ارزی در تأمین دارو، ملزومات و تجهیزات پزشکی مدنظر بوده است. بر این اساس وزارت بهداشت طرح اصلاحات ارزی در تأمین دارو و تجهیزات پزشکی را داد که از اجرای آن ۴ ماه می‌گذرد.

وی بیان کرد: اکنون در مرحله گذار از وضعیت موجود به وضعیت انقلابی هستیم و هدف این بود که وابستگی به ارز ترجیحی و رانت ناشی از تفاوت نرخ ارز ترجیحی از بین برود.

عین‌اللهی با اشاره به اینکه تخصیص ارز ترجیحی به صورت بی‌حساب و کتاب به تولیدکنندگان دارو یکی از مشکلات مهم بود، تاکید کرد: گاهی اوقات پیش فاکتورها واقعی نبودند و برخی تولیدکنندگان بیش از حد نیاز ارز ترجیحی دریافت می‌کردند.

وزیر بهداشت و درمان به تشریح سایر اهداف طرح دارویار پرداخت و تصریح کرد: یکی از اهداف دیگر، شکوفایی و خروج از انحصارطلبی بود. در این راستا باید یارانه در انتهای خط، مستقیماً به مصرف‌کننده نهایی می‌رسید که این موضوع در طرح دارویار دیده شد.

وی جلوگیری از قاچاق دارو با اجرای طرح دارویار را از دیگر اهداف این طرح دانست و عنوان کرد: علاوه بر مصرف‌کنندگان داخلی، ۴۰۰ میلیون نفر از اطراف کشور نیز از داروهای کشور، به صورت قاچاق استفاده می‌کردند که جلوی این موضوع نیز گرفته شد.

عین‌اللهی با تاکید بر اینکه اینکه طرح دارویار باعث اجرای ۹۸ درصدی نسخه الکترونیک شد، گفت: از طریق نسخه الکترونیک، یارانه جدیدی تحت عنوان یارانه سلامت برای بیماران در نظر گرفته شد که اختلاف ارز ترجیحی و ارز نیمایی به خود بیمار تعلق می‌گرفت.

وزیر بهداشت و درمان ادامه داد: طرح دارویار نتیجه همکاری میان همه دستگاه‌ها بود. تولید و تأمین دارو یک فرآیند بین دستگاهی بوده و اگر همه سازمان‌ها هماهنگ باشند موفقیت حاصل می‌شود؛ وزارت بهداشت در این خصوص سیاست‌گذار، برنامه‌ریز و بهره‌بردار است.

عین‌اللهی با اشاره به ایجاد قرارگاه تدابیر ویژه دارویی از سوی وزارت بهداشت، اظهار کرد: ما از سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی، بیمه گران و نهادهای نظارتی دعوت کردیم و مشارکتی ایجاد شد، همچنین مسئله مهم دیگر تخصیص کامل و به هنگام اعتبارات در بودجه ۱۴۰۱ به میزان ۷۳ همت و ۵ همت برای بیماران خاص و ۶ همت برای پوشش کامل بیمه همگانی بود که این بیمه همگانی از موفقیت‌های ما محسوب می‌شود.

کد خبر 5632445 زينب رجائی

منبع: مهر

کلیدواژه: بهداشت و درمان کمیسیون بهداشت و درمان طرح دارویار بهرام عین اللهی مجلس شورای اسلامی حسین امیرعبداللهیان جمهوری اسلامی ایران ایران حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی وزارت امور خارجه ناصر کنعانی حسین امیر عبداللهیان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایالات متحده امریکا محمد مخبر هیئت دولت محمدباقر قالیباف حجت الاسلام سیدابراهیم رئیسی وزارت بهداشت طرح دارویار ارز ترجیحی عین اللهی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۲۰۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.